Com lo lop blanc

Peu miei de la garena, qu'avèvam hicat la tauta, aprestat las carrotas, separat la bona èrba de la maishanta. Qu'èram tots amassats. Mes, a un cap de la taula, ua lèbe aurelhuda, de la longa mostacha, deus uelhs rois lusents e tota blanca, d'un cop de pata que s'atracè la tavalha e que hasó aurelhas sonque au son vente. Aquera lèbe qu'expliquè lo son plan : ua garena tròp petita tà un pòble tròp gran...