Esquissas per un retrach de l'ombra

Esquissas per un retrach de l'ombra

« Èra escrich. Èra mon destin, ma finalitat, mon acompliment de filha, de frema, de maire, de contairèla. Lo decidèt un matin de nèu suava Sant Trefume, auspici tutelari, pairin minerau, dins la patz de son claustre vibrant d'armonia, bronzinant de remembres volejaires. »

Amb aquest recuelh, l'autor explòra lo monde deis ombras sieunas, familha, amics, ancians, reflexions, presa de tèsta e sentits divèrs e va quèrrer dins aquela cabussada, que podriá semblar passeísta mai pas ges, de claus, d'elements utils au monde de deman, lo monde qu'avèm de bastir cadun a nòstre torn.